مدح و منقبت امیرالمؤمنین علی علیه‌السلام در لیلة المبیت
ما را ببر به چشمۀ شعر و شراب‌ها ما را ببر به خـاطـره‌ای از کـتاب‌ها هرشب هزار رکعتِ فیضِ تو شاهد است پهلو تُهی نموده‌ای از رخت خواب‌ها هـرگـز نــدیـد دیـدۀ لـیـل و نـهـار‌هـا چون لیلت‌الـمـبیتِ علی در حساب‌ها یک شب فقط نگاه تو مهمانِ خواب بود شامی که بود دور و برت التهـاب‌ها در بستر برادر خود تا سحر بخواب ای خـوابِ تو عـبـادتِ اُمُ‌الـکـتـاب‌ها تو گرمِ خواب بودی و گردنکشانِ کفر نیزه به دست گِردِ تو همچون سراب‌ها مـکــه شــنــیـد نـالـۀ واویـلـتـایـشـان این حیدر است حضرت عالی جناب‌ها تنهـا امـیر، نقـش تو را تیشه می‌زند وقـتی که بُت‌تـراش کـند انـتـخـاب‌ها ما را بـبـر نجـف به دَمِ مـا دوا بریز امشب بـیا به کـاسـۀ ما کـربـلا بریز |